ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Α2 Πολιτικό Τμήμα
Απόφαση Αριθμός 1992/2022
Στην απόφαση ΑΠ 1992/2022, ο Άρειος Πάγος εξέτασε την αίτηση αναίρεσης εναγόμενου κατά απόφασης Μονομελούς Πρωτοδικείου, με την οποία αυτός υποχρεώθηκε να καταβάλει στους ενάγοντες το ποσόν των 2.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης για την προσβολή των προσωπικών τους δεδομένων.
Ο εναγόμενος και αναιρεσείων, ο οποίος διέμενε στον όροφο πάνω από τους ενάγοντες, είχε εγκαταστήσει δύο κάμερες, μίας έξω από την εξώπορτα του διαμερίσματος του και μίας στην κοινόχρηστη κύρια είσοδο της οικοδομής.
Απόσπασμα
Ο Άρειος Πάγος έκρινε πως το Εφετείο ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε τις διατάξεις του Ν. 2472/1997, καθόσον οι ενέργειες του αναιρεσείοντος συνιστούν μη νόμιμη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων των αναιρεσιβλήτων και ως εκ τούτου είναι παράνομες και προσβάλλουν την προσωπικότητά τους, με συνέπεια οι αναιρεσίβλητοι να υφίστανται ηθική βλάβη, αξία αποκαταστάσεως με την επιδίκαση σ’ αυτούς χρηματικής ικανοποιήσεως. Σύμφωνα με τις ουσιαστικές παραδοχές της προσβαλλόμενης απόφασης, ο αναιρεσείων, με τις κάμερες που τοποθέτησε, χωρίς την συναίνεση των αντιδίκων και χωρίς την άδεια της αρμόδιας αρχής, βιντεοσκοπούσε, μέσω κλειστού κυκλώματος τηλεόρασης, και λάμβανε εικόνα από την κίνηση των αναιρεσιβλήτων στον περιβάλλοντα την κατοικία τους κοινόχρηστο χώρο που χρησιμοποιούσαν ελεύθερα για να μεταβαίνουν προς ή να εξέρχονται από την οικία τους και κατά τον τρόπο αυτόν είχε τη δυνατότητα να παρακολουθεί ανά πάσα στιγμή τις κινήσεις τους, να λαμβάνει κάθε φορά την εικόνα τους και να την επεξεργάζεται κατά βούληση, χωρίς οι αναιρεσίβλητοι να έχουν συναινέσει σ` αυτό, υπεισερχόμενος έτσι στα προσωπικά δεδομένα αυτών.
Όπως ειδικότερα κρίθηκε:
«Περαιτέρω το Εφετείο, υπό τις προεκτεθείσες παραδοχές του, δεν στέρησε την προσβαλλομένη απόφασή του από νόμιμη βάση, καθόσον διέλαβε σ’ αυτήν την απαιτουμένη αιτιολογία, που ανταποκρίνεται στο πραγματικό των προδιαληφθεισών ουσιαστικού δικαίου διατάξεων και καθιστά εφικτό τον αναιρετικό έλεγχο περί της ορθής εφαρμογής αυτών, τις οποίες έτσι δεν παραβίασε ούτε εκ πλαγίου, καθόσον αναφέρονται στην απόφαση, με σαφήνεια, επάρκεια και χωρίς αντιφάσεις τα πραγματικά περιστατικά που θεμελιώνουν το σαφώς διατυπούμενο αποδεικτικό της πόρισμα, με τις υποστηρίζουσες αυτό αναιρετικά ανέλεγκτες ουσιαστικές παραδοχές,
α) ότι πρόκειται για εγκατεστημένο σε ιδιωτικό χώρο κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης, με το οποίο βιντεοσκοπούνται, με τη χρήση καμερών, κοινόχρηστοι εξωτερικοί χώροι που περιβάλλουν την οικοδομή, λειτουργώντας (χωρίς να είναι) ως σύστημα θυροτηλεόρασης,
β) ότι με τον τρόπο αυτό παρέχεται στον αναιρεσείοντα η δυνατότητα λήψης της εικόνας τρίτων προσώπων και δη των αναιρεσιβλήτων, που χρησιμοποιούν τους ανωτέρω χώρους ελεύθερα σύμφωνα με τον προορισμό τους, παρακολουθώντας έτσι ανά πάσα στιγμή τις κινήσεις τους, χωρίς τη συναίνεσή τους και
γ) ότι η τοποθέτηση των εν λόγω καμερών έθεσε τους αναιρεσιβλήτους υπό έλεγχο και αδικαιολόγητο περιορισμό της ελευθερίας τους, ως εκδήλωσης της ακώλυτης ανάπτυξης της προσωπικότητάς τους και τους παρεμπόδισε στην ελεύθερη ανάπτυξη της κοινωνικής δραστηριότητάς τους, αφού και μόνο η αίσθησή τους ότι βρίσκονται υπό παρακολούθηση ήταν ικανή να επηρεάσει την συμπεριφορά τους.
Η κατά τα ανωτέρω δυνατότητα λήψεως, δια της βιντεοσκοπήσεως, της εικόνας των αναιρεσιβλήτων, χωρίς την συναίνεσή τους, συνιστά επεξεργασία των προσωπικών τους αυτών δεδομένων, κατά την έννοια των προαναφερομένων διατάξεων και, συνεπώς, είναι άνευ σημασίας η παραδοχή ότι δεν αποδείχθηκε η ύπαρξη εξοπλισμού καταγραφής σε ψηφιακό ή μαγνητικό μέσο.
Επομένως, οι δεύτερος, κατά το δεύτερο σκέλος, και τρίτος, από τους αριθ. 1 και 6 του άρθρου 560 ΚΠολΔ, λόγοι της αίτησης αναίρεσης, με τους οποίους ο αναιρεσείων προσάπτει στην προσβαλλόμενη απόφαση την αιτίαση ότι δεν ερμήνευσε και δεν εφάρμοσε ορθά τις προαναφερόμενες διατάξεις ουσιαστικού δικαίου και δεν έχει νόμιμη βάση, διαλαμβάνοντας αντιφατικές και ανεπαρκείς αιτιολογίες, αφού συγχέει την έννοια της εγκατάστασης συστήματος θυροτηλεόρασης στο οποίο παντελώς απουσιάζει το καταγραφικό μηχάνημα, με το αντίστοιχο της κάμερας καταγραφής – παρακολούθησης, είναι αβάσιμοι.
Περαιτέρω, ο αναιρεσείων, με το τρίτο σκέλος του δευτέρου λόγου της αναίρεσής του, προσάπτει στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, ομοίως, την πλημμέλεια του άρθρου 560 αριθ.5ΚΠολΔ, με την αιτίαση ότι το Εφετείο παρά το νόμο δεν έλαβε υπόψη πράγματα που προτάθηκαν και συγκεκριμένα δεν έλαβε υπόψη την τύχη της έγκλησης που οι αντίδικοί του υπέβαλαν σε βάρος του για παραβίαση των προσωπικών τους δεδομένων, η οποία με την υπ’ αριθ.79/2019 διάταξη της Εισαγγελέως Πλημ/κών Έδεσσας τέθηκε στο αρχείο ως αβάσιμη, καθώς με αυτή κρίθηκε ότι οι εν λόγω κάμερες λειτουργούν ως σύστημα θυροτηλεόρασης στις οποίες δεν γίνεται καμιά απολύτως καταγραφή και δεν συντρέχει οιαδήποτε προσβολή των προσωπικών δεδομένων των αντιδίκων του. Ο λόγος αυτός είναι απαράδεκτος, καθόσον αναφέρεται σε πλημμέλεια της προσβαλλόμενης απόφασης εκ του άρθρου 559 αριθ.11 Κ.Πολ.Δ., ότι δηλαδή δεν έλαβε υπόψη αποδεικτικά μέσα που οι διάδικοι επικαλέστηκαν και προσκόμισαν, διάταξη, όμως που δεν εφαρμόζεται εν προκειμένω, αφού η προσβαλλόμενη απόφαση του πρωτοδικείου εκδόθηκε σε έφεση κατά της αποφάσεως του ειρηνοδικείου, στην πραγματικότητα δε, υπό το πρόσχημα ότι η προσβαλλόμενη υπέπεσε στο προβαλλόμενο σφάλμα, ο αναιρεσείων πλήττει αυτήν κατά την εκτίμηση των αποδείξεων, που δεν ελέγχεται από τον Άρειο Πάγο κατά άρθρο 561 παρ. 1 ΚπολΔ»
Το πλήρες κείμενο της απόφασης 1992/2022 του Αρείου Πάγου
Το άρθρο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στον Οδηγό του Πολίτη (odigostoupoliti.eu). Επιτρέπεται η αναδημοσίευση (όχι αυτολεξεί) του περιεχομένου του παρόντος άρθρου, μόνο με αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link)(https://www.odigostoupoliti.eu), της πηγής προέλευσης
