Απώλεια βιβλιαρίου ενσήμων και προσμέτρηση χρόνου ασφάλισης. Πολίτης που εργάζεται ως μόνιμος εκπαιδευτικός, απασχολήθηκε στη δημόσια εκπαίδευση το χρονικό διάστημα 1994-1995 ως αναπληρωτής καθηγητής έχοντας ασφαλιστικό δεσμό με το τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ. Δυστυχώς όμως, απώλεσε το βιβλιάριο ενσήμων του και γι’ αυτό το λόγο απευθύνθηκε στο δημόσιο σχολείο που τότε εργαζόταν και του παρασχέθηκαν οι μισθοδοτικές καταστάσεις της εν λόγω περιόδου καθώς και άλλα δημόσια έγγραφα από τα οποία προκύπτει η απασχόλησή του το ανωτέρω χρονικό διάστημα.
Από τα δικαιολογητικά που προσκόμισε στον ασφαλιστικό φορέα δεν προέκυπτε αμφιβολία για την όντως παρασχεθείσα εκ μέρους του πολίτη ασφαλιστέα στο τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ εργασία, ενώ συγκεκριμένες πλημμέλειες εκ μέρους των εμπλεκομένων δημοσίων υπηρεσιών, υπήρχε κίνδυνος να αποβούν εις βάρος του υπαλλήλου.
Για την άρση του προβλήματος ο Συνήγορος του Πολίτη, κατόπιν αναφοράς του πολίτη, απηύθυνε έγγραφα προς το τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ (e- EΦΚΑ) επισημαίνοντας ότι:
1. Η ασφάλιση του πολίτη στο τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ ήταν υποχρεωτική. Η Υπηρεσία που τον απασχολούσε ήταν υποχρεωμένη να τον ασφαλίζει ανελλιπώς. Και βεβαίως, επισημάνθηκε ότι δεν επρόκειτο για έναν κοινό ιδιώτη εργοδότη, αλλά για δημόσιο οργανισμό.
2. Η αρχή της νομιμότητας και η συνακόλουθη επιταγή για την καλή ποιότητα υπηρεσιών προς τον πολίτη, σύμφωνα με την οποία ένα απρόβλεπτο και αναπόφευκτο γεγονός (όπως η για οποιονδήποτε λόγο απώλεια των αρχείων), που δεν ανάγεται σε υπαιτιότητα του ασφαλισμένου, δεν μπορεί να αποβαίνει εις βάρος του.
3. Η αρχή της χρηστής διοίκησης, επιβάλλει στα διοικητικά όργανα να ασκούν τις αρμοδιότητές τους σύμφωνα με το αίσθημα δικαίου που επικρατεί, ώστε, κατά την εφαρμογή των σχετικών διατάξεων, να αποφεύγονται οι ανεπιεικείς και δογματικές ερμηνευτικές εκδοχές και να επιδιώκεται η προσαρμογή των κανόνων δικαίου στις επικρατούσες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες και απαιτήσεις, καθώς και η αρχή της αναλογικότητας και της προστατευόμενης εμπιστοσύνης του διοικούμενου.
4. Η σχετική με το θέμα νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, σύμφωνα με την οποία τυχόν μη καταβολή ή ελλιπής καταβολή εισφορών εκ μέρους του Δημοσίου προς το ΙΚΑ δεν μπορεί να αποβεί σε βάρος του ασφαλισμένου και συνεπώς ο χρόνος εργασίας του θεωρείται αναγνωριστέος στην ασφάλιση του ΙΚΑ ανεξάρτητα από το γεγονός αν το Δημόσιο κατέβαλε ή όχι τις βαρύνουσες αυτό εργοδοτικές εισφορές για τον εν λόγω χρόνο, πράγμα το οποίο δεν δύναται, εν πάση περιπτώσει να αποβεί εις βάρος του ασφαλισμένου (ΣτΕ 4414/1990).
Εντέλει, η Τοπική Διοικητική Επιτροπή του ασφαλιστικού φορέα έκανε δεκτή την ένσταση του πολίτη και αποδέχτηκε τις προτάσεις του Συνηγόρου του Πολίτη για την προσμέτρηση χρόνου ασφάλισης που αφορούσε το χρονικό διάστημα 1994-1995 στη δημόσια εκπαίδευση που εργάστηκε ως αναπληρωτής καθηγητής έχοντας ασφαλιστικό δεσμό με το τ. ΙΚΑ–ΕΤΑΜ, αλλά απώλεσε το ασφαλιστικό του βιβλιάριο.
Σύνοψη Διαμεσολάβησης του Συνηγόρου του Πολίτη
Το άρθρο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στον Οδηγό του Πολίτη (odigostoupoliti.eu). Επιτρέπεται η αναδημοσίευση (όχι αυτολεξεί) του περιεχομένου του παρόντος άρθρου, μόνο με αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link)(https://www.odigostoupoliti.eu), της πηγής προέλευσης
